·         یکی از ویژگیهای متغیر قابلیت اندازه گیری آن است. چنانچه از وزن به عنوان یک متغیر نام ببریم بهترین راه اندازه گیری آن بر اساس کیلوگرم یا گرم می باشد در مورد قد هم سانتیمتر یا متر از عهده آن برمی آید. اما در مورد رضایت بیماران از نحوه ارائه خدمات یا میزان شنوائی یا ناتوانی و معلولیت از چه ملاکهائی باید استفاده کرد. برای اندازه گیری یک عنصر نیاز به مقیاس اندازه گیری وجود دارد. مقیاس اندازه گیری کمک می کند تا شما امکانی را برای اندازه گیری یک متغیر تعریف نمائید. برای اینکار لازم است با مقیاسهای اندازه گیری متداول و مرسوم آشنا شوید. چهار دسته عمده از متغیرها عبارتند از:

·         مقیاس اسمی: این مقیاس شامل  یک یا جند گروه با طبقه است که از نظر کیفی با هم متفاوتند اما بین گروهها هیچگونه ارجحیتی وجود ندارد. (مثال)  ممکن است برای هر گروه یا طبقه شماره ای در نظر گرفته شود که ارزش ندارد بلکه جنبه" کد" یا شناسائی دارند.

·         مقیاس رتبه ای: این مقیاس نسبت به مقیاس اسمی خصوصیت اضافه ای دارد که در بین گروهها از نظر متغیر مورد نظر برتری وجود دارد اما این برتری قابل سنجش و مقایسه با سایر گروهها نیست . گروهها هم یکسان نیستند. گروهها نسبت به هم روی پله های یک نردبان قرار گرفته اند.  (مثال)  

·         مقیاس فاصله ای: در این مقیاس فاصله بین گروهها با هم مساوی در نظر گرفته شده است. اما صفر در این مقیاس فقدان خاصیت مورد نظر اندازه گیری نیست. اختلاف مساوی بین هرجفت از اعداد نمایانگر اختلاف مشابه در خصوصیت مورد اندازه گیری است. (مثال)  

·         مقیاس نسبی: در این مقیاس خصوصیت اضافی آن است که صفر دلیلی برای فقدان خاصیت مورد اندازه گیری است و در نتیجه نسبت بین اعداد در این مقیاس همان نسبت مقدار خاصیت مورد اندازه گیری است. (مثال)

·         شما به عنوان محقق برای اندازه گیری متغیر خود ضروری است تا دست به انتخاب مقیاس اندازه گیری بزنید. تعریف مقیاس و نوع رده ها یا گروه هائی که در مقیاس خود در نظر می گیرید بر عهده شماست که بایدمبتنی  بر خصوصت علمی قدرت و رجحان مقیاس باشد. نکته مهم آنکه قدرت و برتری مقیاس های فوق بتدریج از مقیاس اسمی به مقیاس نسبی افزایش می یابد و شما باید همیشه از قویترین مقیاس برای سنجش استفاده نمائید.  (مثال)

·         یک مقیاس خوب باید دارای ویژگیهای زیر باشد:

·         علمی : بر گرفته ومتناسب با اصول علمی باشد.

·         جامع : : بتواند تمام موارد متغیررا شامل شود.

·         مناسب : برای اندازه گیری آن متغیر باشد.

·         قوی : تلاش شود قویترین مقیاس باشد.

·         غیر قابل جمع : رده های مشترک نداشته باشد.

·         رده های کافی : موردی را فراموش نکرده باشیم.

·         رده های تعریف شده : گروهها و رده های آن تعریف شده باشند.

·         عملی : قابلیت انجام داشته باشد.

·         مثال مقیاس اسمی:

·         متغیر جنس : 1- مرد 2- زن

·         متغیر نوع معلولیت : 1- جسم 2- ذهنی 3- روانی 4- حسی

·         مثال مقیاس رتبه ای:

·         متغیر تحصیلات : 1- بیسواد 2- خواندن و نوشتن 3- ابتدائی 4- راهنمایی 5- متوسطه

·         متغیر میزان ناتوانی : 1- جزئی 2- کم 3- متوسط 4- زیاد 5- شدید

·         مثال مقیاس فاصله ای:

·         دمای هوا ، میزان شنوائی( بر حسب دسی بل)

·         مثال مقیاس نسبتی:

·         قد

·          وزن

·          میزان کلسترول